- محصولی در سبد خرید شما وجود ندارد.
- ادامه خرید
محل قرارگیری: سوزو، چین
معماران: استودیو MCVR
مساحت: ۷۰۰ متر¬مربع
سال ساخت: ۲۰۱۹
عکاس: Remex Architectural space photography
رهبر معماران: Marcos Cortes Lerín
گروه طراحی: Ma cheng , Chen yun , Gu hui
کارفرما: SECAD (Sino.Europe Center for Architecture & Development)
پیمانکار: دکوراسیون Heyi
شرح متن توسط معماران ارائه شده است.
در طراحی این پروژه از یک تفسیر خالص و جهانی از یک فضای معمولی استفاده‌شده که به توزیع سنتی در فضاهای با اندازه بیشتر یا کمتر اجازه می‌دهد. مثل: دفاتر، اتاق‌های جلسات، اتاق‌های کار و سالن‌های توزیع. در مقابل، یک محیط کار جایگزین ارائه می‌شود که در آن سیالیت، انعطاف‌پذیری و انطباق‌پذیری، فضایی پویا و باز را برای تعدد فعالیت‌ها و تجسم هم‌زمان ایجاد می‌کند.
حباب‌های روشن به‌گونه‌ای شناور در فضای محصور فضاهای اداری خصوصی و اتاق‌های ملاقات تنظیم‌شده‌اند که گفتگویی بین داخل و خارج ایجاد می‌کنند. بنابراین، فضای مبدأ چندمنظوره است و امکان انتخاب فضای کار را با توجه به فعالیت، تعداد افراد، نیاز به نور، حریم خصوصی و غیره فراهم می‌کند… همان‌طور که یک مسافر در یک باغ چینی انجام می‌دهد، کم‌کم کشف می‌کند، قدم می‌زند و تجربه می‌کند و تصاویری چند جهتِ ارائه می‌دهد که بقیه فضاهای کشف‌شده را متمرکز می‌کند. فضا روان و پویاست. نه آغاز وجود دارد و نه پایان. هر کاربر آزاد است در انتخاب و تجربه توالی مکانی خود، حباب‌ها را به‌عنوان مرجع در فضا در نظر بگیرد. در کف، حباب‌ها منطقه‌ای میانی از نفوذ را ایجاد می‌کنند که استفاده‌های مشترک بین فضای داخلی و خارجی را حفظ می‌کند. سطح به یک آستانه دسترسی ظریف تبدیل می‌شود که رنگ و بافت آن تغییر در جو را اعلام می‌کند. متریال مهم حباب‌ها کلید آزمایش فضاهای مختلف است. سطح آن به‌صورت غشایی تشکیل‌شده است که از یک‌پوست براق در خارج و از داخل به‌صورت محفظه شفاف و مانند ساختار استخوان‌های شفاف ساخته‌شده است. هنگامی‌که نور از غشا عبور می‌کند، یک تصویر اشعه ایکس از غشا درجایی تولید می‌شود که وزن فیزیکی متریال دیگر قابل‌مشاهده نیست اما تراکم آن پیدا است. بنابراین، غشا به خلا بی‌وزنی متشکل از هوا و نور تبدیل می‌شود که بسته به زمان و مکانی که از آن مشاهده می‌شود، تصویری مبهم و متغیر ایجاد می‌کند. در داخل، روشنایی پوسته شفاف می‌شود، و یک فضای انتزاعی و خنثی ایجاد می‌کند و نور از آن بیرون می‌آید. هرگونه اشاره فضایی به خارج از بین می‌رود و مرکز فعالیت می‌شود و تصاویر گازی نامشخصی را بر روی دیواره‌های آن ایجاد می‌کند.
از طرف دیگر، فضای نمایشگاه به‌عنوان یک تغییردهنده در فضای کار تصور می‌شود: پویا، ساکن و مایع کانونی می‌شود. کثرت به تکینگی تبدیل می‌شود و فضا کشف نمی‌شود، اما به‌یک‌باره ارائه می‌شود. هیچ شگفتی در انتظار نیست و سؤالی برای پرسیدن وجود ندارد. این‌یک فضای هوشمندانه و مستقیم است که هدف آن منحرف کردن بازدیدکننده از عناصر واقعاً مهم آنجا مثل متریال نمایشگاه‌ها نیست. یک‌جهت بودن فضا باوجود ۶ میز آویزان از سقف تأکید می‌شود. به‌محض قرار دادن مواد نمایشگاهی در بالای آن‌ها، آن‌ها به خط شناور طولانی و ساده در فضا تقلیل می‌یابند و برجستگی و بی‌وزنی خود را به مواد نمایشگاهی می‌بخشند.
تصاویر پروژه
