محل قرارگیری: گویمارا، پرتغال
معماران: گروه پیتاگوراس
مساحت: 161458 فوت¬مربع
سال ساخت: 2019
عکاس: João Morgado
تیم پروژه: Fernando Seara de Sá, Raul Roque Figueiredo, Alexandre Coelho Lima, Manuel Vilhena Roque
همکاران: João Couto, André Malheiro, João Carvalho, Hélio Pinto
فونداسیون و سازه: Projegui
مهندسی هیدرولیک: Projegui
مهندسی مکانیک: Layout
نورپردازی: Ferisشرح متن توسط معماران ارائه شده است.
این پلان میتواند بهطور خلاصه بهعنوان یک ساختمان سهطبقه محوطهسازی شده و در دسترس، دارای دودکش و تهویه طبیعی و پارکینگ تحت پوشش برای 500 وسیله نقلیه باشد. همچنین تعدادی از پارامترهای عملکردی و شهری را تعیین کرد که قابلیتهای دسترسی را تعیین میکند. بلوکی که این پروژه در آن اجراشده در حاشیه بخشهای “نجیب” شهر تاریخی واقعشده است که بین شهر محصورشده و میدان بزرگ خارجی آن در تورال قرار دارد.
امروزه، کل بلوک، توسط ساختمانهای Rua de Camões و Rua da Caldeiroa احاطهشده است. همچنین با ویژگی جغرافیایی Ribeiro de Couros و شغلی که برای توسعه فعالیتهای تولیدی جدید شهر با تأسیس ساختمانهای صنعتی اواخر قرن 19-اوایل قرن 20 تأسیس شد، گسترش یافت.
مسئله میراث موجود و ادغام برنامههای جدید در مناطق تاریخی تلفیقی باید در هسته اصلی این مداخله قرار داشته باشد. بهطور طبیعی، ما در حال کار بر روی ارزشهای میراثی و ادغام کلمات و مفاهیمی هستیم که این تعداد اشتباه ایجاد میکند و واقعیتهای مجازی پر از ذهنیت را تولید میکند. بنابراین، وقتی صحبت از توانبخشی و بازگشت میکنیم، این معنی کلمات است که در حالت اول تعمیر و بازسازی و در حالت دوم تغییر شکل مییابد. بنابراین، پروژه فعالیتهایی را در این سه جبهه بهطور همزمان تعیین میکند، با دقت آنچه را که میتوان تعمیر کرد و چه چیزی را باید نوسازی کرد انتخاب میکند و پذیرش آنکه چیزهای دیگر باید لزوماً تغییر شکل یابد، زیرا این امر نهتنها از نیاز به انجام الزامات برنامه مناقصه بلکه از نیاز به اطمینان از پایداری ساختمانهای مختلف در آینده ناشی میشود.
علاوه بر اصول ذکرشده، آنچه در حین توسعه این پروژه مهم بود، تلاش برای تولید راهحلی بود که بهوضوح و بهآسانی قابلدرک برای کاربران آینده باشد. این امر منجر به ایجاد شبکه جدیدی از گذرگاههای عابر پیاده در داخل بلوک و همچنین ایجاد مجدد مسیرهای موجود در امتداد قطعات داخل شد، هدف آنها تضمین استفاده و لذت بردن از این فضاهای عمومی است.بهطور خلاصه، هدف این بود که مداخلهای انجام شود که ازآنچه در آنجا وجود دارد تقلید نکند، اما تحت تأثیر زمینه منطقه مداخلهای صورت نگرفت، که به جذب دیگران برای تبدیل حیاط خانههای شخصی خود کمک میکند، اما زمینه تغییر شکل میدهد و بنابراین برنامهی نامتعارفی پیشنهاد میشود که راهحلها و پیشنهادهایی در حوزه خصوصی دارد، گرچه اعتقاد زیادی به ظرفیت رستگاری معماری نداریم.تصاویر پروژه